Pies o szlachetnym wyrazie, sylwetką przypominający silnego konia myśliwskiego - huntera. Harmonijnie i proporcjonalnie zbudowany. Maści czarnej z podpalaniem w kolorze dojrzałego kasztana.Tułów powinien być niezbyt ciężki i umiarkowanej długości. Dobrze rozwinięta, głęboka klatka piersiowa i umięśnienie czyni z niego bardzo wytrzymałego psa. Jest zdolny do pracy nawet w bardzo trudnym terenie, mimo iż jest najwolniejszy z pośród seterów. Inteligentny, pojętny, pełen godności. Śmiały, towarzyski, o usposobieniu przyjaznym i zrównoważonym, stosunkowo późno dojrzewa.
Gordon jest psem jednego pana, bardzo przywiązuje się do właściciela. jest to przywiązanie dużo powyżej „średniego".
Z pośród wszystkich wyżłów brytyjskich Gordon jest najbardziej wielostronny. Pracuje zarówno dolnym, półgórnym jak i górnym wiatrem,
lubi pracę zarówno w polu jak i w wodzie, z powodzeniem sprawdza się przy odszukiwaniu postrzałków, bardzo chętnie uczy się aportowania. Wymaga łagodnego traktowania. Jest bardzo dobrym tropowcem, ale nie wykazuje cech oznajmiania czy ogłaszania zwierzyny, potrafi pracować w naprawdę trudnym terenie, w lesie nie odchodzi daleko, doskonale zachowuje się pod czas podchodu.
Szata gordona jest dość łatwa w pielęgnacji. Systematyczne, regularne czesanie jest podstawowym zabiegiem, zapobiegającym powstawaniu kołtunów, i usuwającym część martwego włosa. Dobrze jest wyciąć włosy wyrastające między palcami i obciąć włosy na spodzie łapy. Łapa będzie zwarta, nie będą się do niej przyklejały śnieg czy błoto
Gordon seter
Historia Rasy:
Psy myśliwskie w typie setera znane były już w XVI. Wywodziły się od dużych spanieli, które były układane do wystawiania i przywarowywania.
Największe zasługi w uszlachetnieniu rasy, poprawieniu właściwości łowieckich oraz eksterieru przypisuje się ksieciu Duke of Gordon, Aleksandrowi IV, (1743-1827)
na jego cześć nazywa się setera szkockiego gordonem, Przez zaledwie 20 lat w psiarni na zamku Gordon wyselekcjonowano czarne podpalane setery o dużych talentach użytkowych
Książe Gordon skrzyżował setera z owczarkiem szkockim collie, w dzisiejszych gordonach można zauważyć wiele „pozostałości" jak białe plamki na piersi,
zdolność do stróżowania, większe niż u kuzynów przywiązanie do właściciela,
12 lat później lord Rosslyn połączył setera z bloodhoundem, zdolność posługiwania się dolnym wiatrem, mocniejsza, wręcz atletyczna budowa, mocne , bardziej obwisłe fafle są spuścizną tego połączenia
Wzorzec rasy:
SETER SZKOCKI (GORDON)
Standard FCI Nr 6
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego standardu: 14.06.1987 r.
Przeznaczenie: Pies wystawiający
Klasyfikacja FCI: Grupa 7 – Wyżły
Sekcja 2 – Brytyjskie i Irlandzkie Pointery i Setery
Wymagane Próby Pracy
Wygląd ogólny:
Pies o szlachetnym wyrazie, budowy galopena, sylwetką przypominający Huntera (silnego konia myśliwskiego). Harmonijnie i proporcjonalnie zbudowany.
Zachowanie i temperament
Inteligentny, pojętny, pełen godności. Śmiały, towarzyski, o usposobieniu przyjaznym i zrównoważonym.
Głowa:
Raczej głęboka niż szeroka. Odległość od guza potylicznego do stopu nieco większa niż od stopu do nozdrzy. W okolicach oczu głowa powinna być sucha.
Mózgowa część czaszki: Czaszka lekko zaokrąglona, najszersza pomiędzy uszami, pojemna, nieco dłuższa niż kufa. Guz potyliczny dobrze zaznaczony.
Stop: Wyraźny.
Twarzowa część czaszki:
Nos: Duży, szeroki, czarny, o szeroko rozwartych nozdrzach.
Kufa: Długa, o prawie równoległych liniach, nie spiczasta ani wąska. Głębokość kufy powinna być nieco mniejsza niż jej długość.
Wargi: Niezbyt obwisłe, wyraźnie zarysowane.
Szczęki/uzębienie: Szczęki mocne, o idealnym i kompletnym zgryzie nożycowym t.j. siekacze górne powinny ściśle pokrywać siekacze dolne. Zęby osadzone prostopadle do szczęk.
Policzki: Na tyle mało wydatne, aby głowa sprawiała wrażenie suchej.
Oczy: Ani zapadnięte ani zbyt wypukłe, osadzone dostatecznie głęboko pod łukami brwiowymi; o żywym, inteligentnym wyrazie. Powinny być ciemnobrązowe i lśniące.
Uszy: Średniej wielkości, o delikatnej skórze. Osadzone nisko i przylegające do głowy.
Szyja:
Długa, sucha, o eleganckiej linii górnej, bez obwisłego pogardla.
Tułów:
Umiarkowanej długości.
Lędźwie: Szerokie i lekko wysklepione.
Klatka piersiowa: Głęboka, lecz nie nazbyt szeroka. Żebra dobrze wysklepione, sięgające daleko ku tyłowi.
Ogon:
Prosty lub lekko szablasty, nie sięgający poniżej stawu skokowego. Noszony poziomo lub poniżej linii grzbietu. Gruby u nasady i zwężający się stopniowo ku końcowi. Włosy - pióro u nasady ogona powinny być długie, proste i skracające się w kierunku jego końca.
Kończyny:
Kończyny przednie: mocne, o płaskich i prostych kościach.
Łopatki: Długie i ustawione ukośnie, daleko ku tyłowi, szerokie, płaskie, ściśle przylegające. Niepożądane za grube, ograniczające swobodę ruchów. Dobrze ukątowane.
Łokcie: Nisko osadzone pod tułowiem.
Śródręcze: Ustawione pionowo do podłoża.
Kończyny tylne: Od biodra do stawu skokowego długie, szerokie i umięśnione, zaś od stawu skokowego do stopy proste, krótkie i mocne. Miednica prawie pozioma.
Stawy kolanowe: Dobrze kątowane.
Stopy: Owalne, z dobrze wysklepionymi, zwartymi palcami. Pomiędzy palcami obfite owłosienie. Opuszki dobrze rozwinięte, mocne.
Ruch:
Równy, miarowy, płynny i posuwisty, z silną akcją kończyn tylnych.
Szata:
Włos: Na głowie, przedniej stronie kończyn i na końcach uszu powinien być krótki i delikatny. Na pozostałych partiach ciała średniej długości, płasko przylegający, nie kędzierzawy ani falisty. Frędzle na górnej części uszu długie i jedwabiste, z tyłu kończyn długie, delikatne i proste. Obfite owłosienie brzucha tworzy frędzle rozciągające się na przedpiersie i spodnią stronę szyi. Wszystkie frędzle nie powinny być faliste ani kędzierzawe.
Umaszczenie: Smoliście czarne, lśniące, bez śladu rdzawego nalotu, z podpalaniem koloru dojrzałego kasztana. Dopuszczalne są czarne znaczenia wzdłuż palców i pod żuchwą. Podpalania: dwie wyraźne plamki nad oczami o średnicy nie przekraczającej 2 cm (3/4 ins); na bokach kufy podpalanie tworzy obwódkę otaczającą kufę, niesięgającą jednak wyżej nasady nosa. Podpalania na gardle oraz dwie duże, wyraźnie odcinające się plamy na piersi. Podpalanie na wewnętrznej stronie ud rozciąga się na przednią część kolan i zachodzi na zewnętrzną powierzchnię tylnych kończyn od stawu skokowego do palców. Na kończynach przednich podpalanie sięga do łokci z tyłu i do nadgarstków lub nieco wyżej z przodu. Podpalanie wokół odbytu.
Akceptowane są bardzo małe białe plamki na piersi. Wszelkie inne kolory poza wyżej wymienionymi są niedopuszczalne.
Wzrost
Wysokość w kłębie:
Psy: 66 cm (26 cali), choć przyjmuje się 61-69 centymetrów (24-27 cali)
Suki: 62 cm (24,5 cala), choć przyjmuje się 58-66 centymetrów (23-26 cali)
Masa ciała:
Psy: 29,5 kg (65 lbs)
Suki: 25,5 kg (56 lbs)
Wady:
Wszelkie odstępstwa od powyższego standardu powinny być uznawane za wady i oceniane w zależności od stopnia odchylenia.
Uwaga
Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone całkowicie w worku mosznowym.
Hodowla psów pracujących:
Black IVY
Agata Witkowska (+48) 601 832 013 Czeczotki
http://www.blackivy.pl/?kontakt,2
